Hálfklárað ljóð

Sofðu meir sonur minn smái
nú sefur vært ríki og þjóð
þó hlutabréfs horfinn sé gljái
þá höfum við alltaf gullsjóð.

Í draumnum þú mátt jafnvel mála
myndir af krónu með væng.
Þó skuldsett sé skel þín og sála
mun skuggi ei falla á sæng

...

Hauststemma í svartari kantinum

Alkulið nálgast nú napurt
nýmóðins grána enn hjallar.
Verkamenn fóru frá fróni
í flóttanum mikla.
Kuldaleg stórhýsin stara
og stillasar braka í vindi.
Hátt fljúga þakplötur hráar
og hringa sig niður til sjávar.

Sunnudagur

Ef ég hefði fengið mér í glas í gær, þá hefði dagurinn væntanlega byrjað svona:

Grúttimbraður glær í augum,
gloppa djúp í þöndum taugum,
þrútinn búkur, þambar kók.
Höggin þung í höfði mínu,
með hrikalega magapínu,
í sófanum í sveittri brók.

En ég var reyndar að koma heim eftir ferð á leikvöllinn og göngutúr meðfram sjávarsíðunni, svo þetta á alls ekki við.

Ástandið mun lagast - er það ekki?

Enn mér finnst það undravert
hvað okkar getu hefur skert:
Heimskra manna hugarflug.
En upp mun rísa okkar þjóð
eymdin hverfa, kvikna glóð.
Eftir næsta áratug.

Villa

Fínt er að græða og grilla
gjöful er mörg svikamylla.
En talning var hröð
og hlóðst því á blöð
hreinræktuð innsláttarvilla.

Er þetta nokkuð rímvilla hjá mér

Villur voru í útstrikunartölum

Virkar ágætlega

Hérna er niðurstaða mín:

Já nú vandast valið heldur
ég veit samt hvað skal gera.
Neðstur er hér graddinn geldur
sem geymist best í frera.

Kosningakompás mbl.is

Einnig mættu koma svona fréttir:

Enn einn var handtekinn áður
auðmaður peninga háður.
Sem í felum einn lá
með fúlgur í skrá
Já auðmaður andskoti fjáður.

Stórfelld kannabisræktun stöðvuð

Á skíðum

Mamma var á skíðum:

Krafturinn af kerlu lekur
í klettasal.
Skyndilega skorpu tekur
og skíðar dal.

Lækjasonnetta

Nú trítlar norðangarrinn gengnar slóðir
og grösin hylja þykkar flygsur kaldar.
Þurrar rósir undir fargi faldar
í frosti titrar ísköld jarðarmóðir.

Í lægðum þegja lækir frosnir hljóðir
í leiðslu horfa'á frera jökulskjaldar
þeir minnast vors er vældu nokkrir tjaldar
og vilja aftur stökkva'um fossahlóðir.

Því það er sæla að líða lágar grundir
leysast úr viðjum, hamrabeltin streyma
- litlir og frosnir, lækir dreyma enn.

Íbundnir klaka, kaldir enn um stundir
í kuldaböndum gott er þá að dreyma.
-frostið mun víkja, já vorið nálgast senn.

Ljóð - fyrsta uppkast

Nú trítlar norðangarrinn gengnar slóðir
og grösin hylja þykkar flygsur kaldar.
Skorpnaðar rósirnar undir fargi faldar
í frostinu titrar og skelfur jarðarmóðir.

Í lægðunum agndofa lækir frosnir hljóðir
í leiðslu þeir tilbiðja frera jökulskjaldar
þeir minnast þó vorsins er vældu nokkrir tjaldar
og varmann við strokur um brattar fossahlóðir.