Tunglið

Tignarlegt og tindilfætt nú Tunglið blikkar.
Í gærdag leit á gónið ykkar
glæsilegt með varir þykkar.

Blá er hönd

Bara smá athugasemd við myndina sem fylgir þessari frétt..

Seðil þungan hrifsar hönd
með hraði.
Bleikar neglur og blá er hönd
á blaði.

Úrslit í Norðausturkjördæmi

Útsynningur - uppkast að ljóði

Fékk hugmynd að uppkasti að ljóði þegar ég var að lesa Einar Sveinbjörnsson.

Nú anda kaldir vindar kúlum hörðum
klakkar fagrir, augum land á gjóa
sjá þar glitta í opinn Faxaflóa
og fjöllin brátt kitla í háum þröngum skörðum.

Stjórn

Stjórnar lýðnum, aldrei er
önnum sínum vaxin.
Fórnar kostum, sjaldan sér
sekan bankalaxinn.

Mjög gott skref

Askasleikir

Undanfarin ár hef ég bætt við einni og einni jólasveinavísu - nú er komið að Askasleiki. 

Treg var vitund,  tóm var vömb
trylltur hljóp af fjalli.
Í dalnum engin lítil lömb
lund í hungursfalli. 

Inn í bæinn arkaði
eftir náttmálsstundir.
Hryllingsbúkinn harkaði
höfðagafli undir

Hungrið særði sálartóm
sveinninn var í hnjaski.
Feginn sleikti gráan góm
er greip í brún á aski. 

Inn í bæ var dökkt og dimmt
draugaverur flæmdust.
Hund og kött hann kvaldi grimmt
kaldir askar tæmdust.

En núna kankvís krunkar hann
sem kanna upp á stólnum.
Þekkir allvel boð og bann
í blómarauðum kjólnum.

Sjá fleiri Jólasveinavísur

Askasleikir er jólasveinn númer sex í röðinni. Fyrr á öldum, þegar fólk mataðist enn úr öskum, faldi hann sig gjarnan undir rúmum. Þegar askarnir voru lagðir fyrir hunda og ketti til að leyfa þeim að sleikja, varð Askasleikir fyrri til, krækti í þá og hreinsaði innan úr þeim (af jolamjolk.is).

Hálfklárað ljóð

Sofðu meir sonur minn smái
nú sefur vært ríki og þjóð
þó hlutabréfs horfinn sé gljái
þá höfum við alltaf gullsjóð.

Í draumnum þú mátt jafnvel mála
myndir af krónu með væng.
Þó skuldsett sé skel þín og sála
mun skuggi ei falla á sæng

...

Hauststemma í svartari kantinum

Alkulið nálgast nú napurt
nýmóðins grána enn hjallar.
Verkamenn fóru frá fróni
í flóttanum mikla.
Kuldaleg stórhýsin stara
og stillasar braka í vindi.
Hátt fljúga þakplötur hráar
og hringa sig niður til sjávar.

Sunnudagur

Ef ég hefði fengið mér í glas í gær, þá hefði dagurinn væntanlega byrjað svona:

Grúttimbraður glær í augum,
gloppa djúp í þöndum taugum,
þrútinn búkur, þambar kók.
Höggin þung í höfði mínu,
með hrikalega magapínu,
í sófanum í sveittri brók.

En ég var reyndar að koma heim eftir ferð á leikvöllinn og göngutúr meðfram sjávarsíðunni, svo þetta á alls ekki við.

Ástandið mun lagast - er það ekki?

Enn mér finnst það undravert
hvað okkar getu hefur skert:
Heimskra manna hugarflug.
En upp mun rísa okkar þjóð
eymdin hverfa, kvikna glóð.
Eftir næsta áratug.

Villa

Fínt er að græða og grilla
gjöful er mörg svikamylla.
En talning var hröð
og hlóðst því á blöð
hreinræktuð innsláttarvilla.

Er þetta nokkuð rímvilla hjá mér

Villur voru í útstrikunartölum