Til kríunnar

Æðir suður ungamergð
undan haustsins vendi.
Kría glæsta, góða ferð
gæfan með þér lendi.

Árstíðir

Hylji tíminn haustsins spor
hefst þá kaldur vetur.
Seinna birtist síkvikt vor
sumar bíða getur

Um kunningja minn

[Nafn hér] ákaft sýpur saft
sem sullast meðal tanna.
Þannig fær hann kynjakraft
til kynlífsathafnanna.

 

Mús

Sífellt haustar sölna tún

sést úr holu skríða mús.

Um ljósgul blöðin læðist hún

og laumast síðan inn í hús.

Bráðum kemur..

Bráðum kemur kreppan mikla
kjaftinn mun hún glenna upp
Allir vöðva ætla'að hnykla
en aðallega rump og hupp.

Öllum gefst þá auknar skuldir
einnig þeir sem gá að sér.
Engir sjást þá sjóðir duldir
svífur burtu aurager.
 

Garpar?

Á þingi forðum mættust menn á meðal garpa.
En núna gelta, gjamma, karpa
glefsa, bíta, sprengjum varpa.

Úr læknum (veiðiferð).

Við Hróarslæk er sífellt sumar
og sól á heiði.
Oní potti etum humar
en engin veiði.

Í bústaðnum er feikna forði
og fullur diskur.
Æti mikið er á borði
en enginn fiskur.

Hróarslækur hringast niður
hryllilegur.
Eilífur samt er hér friður
og afli tregur.

Í vatnsfallið á völlum fræknum
úr vör má losa.
En við fáum upp úr læknum
aðeins mosa.

Kuldakeimur

Sækir vetur sífellt heim
í sveit og borg.
Ber hann með sér kuldakeim
um klett og torg.

Veimiltíta

Sjá frétt á ruv.is um Veimiltítu í Hornafirði

Lægðirnar í land oft snýta
lítil grey með ýmis nöfn.
Vaskleg lítil veimiltíta  
vappar núna út við Höfn.