Kuldakvæði

Frerinn kaldi kyssir mold
knúsar faldinn jarðar.
Þungt er gjald á þeirri fold
þrýtur haldið gjarðar.

Heimilisleysi

Vont mér þykir vaxtaprjál
vex nú strik og færist.
Það eykur fnyk í forðaskál
fólk á ryki nærist. 

Nokkrar vísur

Sífellt tíminn sælu vekur
sveiflast prik.
Andartakið aldrei hrekur
augnablik.

----------------

Vaxtasmjörið smurt er á
smælingjana litla
Bankastjórarar brosa þá og
buddu feita kitla.

----------------

Sólin kveður takmark tært
tunglið bjarta þykknar.
Jólin koma skrautleg, skært
skartið seinna blikknar.

----------------

Vatnið þekur vota jörð
vatnið tekur.
Vatnið hrekur vonarsvörð
vatnið lekur.