Hitamollan

Þorrinn drollar, deigur er
dofnar hrollur víða.
Hitamollan hlær að þér
hlákupollar, blíða. 

Nistið harða

Sólin hristi'af blíðum blund,
blóm við ystu vörðu,
vetur kyssti vota grund,
það varð að nisti hörðu.

Beinableik

Í polli mænir mædd og smeik
marfló kæn á rótið.
Kvik svo spænir beinableik
bakvið væna grjótið.

Ennið svarta

Krumminn glennir kalda tá 
í kroppi brennur hjarta.
Snjókorn fenna bleyta brá
bræðir ennið svarta.

Tvær hringhendur

5.2.2013

Vetrarnóttin

Sígur hljótt nú himnagnoð
hneygir þróttinn bjarta.
Ósköp skjótt sér vefur voð
vetrarnóttin svarta.

4.2.2013

Hnísuleikur

Hafið úfið hristir bak
hvítar þúfur rísa.
Tunglið hrjúfa lýsir lak
lykkju skrúfar hnísa.

Hlíðarkjólar

Myrka hríðin mæðir dimm
mjallar smíðar hóla.
Mjúka sníður gjólan grimm,
gráa hlíðarkjóla.

Stimamýkt

Þar sem brimið kyssir klett
í kalda glymur hnjúkur
ósköp fimur fýllinn nett
flýgur stimamjúkur

Bárukvika

Kollan skrikar björt á brún,
við bárukviku lyndir.
Öldu stikar, ýfir dún,
æðarblikinn syndir.

Lækjarsitra

Í sólarbrækju þornar þrá
þaraflækjur glitra.
Um fjörustækju flæðir hjá
fjörug lækjarsitra.

Skæð er norðanáttin

Skæð er norðanáttin ör,
ýfir borðið sjávar,
hylur sporð og hindrar för,
hrærir skorður gráar.