Af landsmóti kvæðamanna

Frá Hótel Bifröst blasti vel við Bauluröndin.
Létt var Rósa, lyftist höndin,
liðu'um hlustir segulböndin. 

Bára kvað við raust og rímur risu'og flóðu
Kvæðalögin kenndi góðu
kraftmikil úr þjóðarglóðu.

Ragnar Ingi vísar vel á vísnahvata,
sveiflast hendur prik að pata,
pent þá flestir stuðlar rata.

Fjölmörg börnin Bólu-Hjálmars bögur yrkja,
kveða hátt og stuðla styrkja,
stöðugt með því þjóðlegt virkja.

Snjótönn

Ef við viljum aðeins spara
er ofan kemur snjófönn.
Ásmundur þá ætti að fara
um á bíl með snjótönn.

„Ég hef ekki fengið medalíu“

Ármann frændi

Ég virðist hafa gleymt að setja þetta inn á síðuna síðasta sumar:

Gránar himinn, dropar detta
dröfnin vaggar til og frá.
Steingrímsfjarðar föl er hetta
feiminn kveður, dögg á brá.

Málar fjörðinn milljón liti
mögnuð sól og kvöldroðinn.
Ávalt varst að okkar viti
allra besti vorboðinn.

Undan vindi bærist bára
blíðlega og nærgætin.
Líður tímans lygna gára
ljúfan núna kveður vin.

Ferð um Suðurland

Lómagnúpur gnæfir yfir,
goggur tímans herðir nag.
Þó flestallt hverfi, fjallið lifir,
fram á næsta morgundag.

 

Grána bráðum Kötluklæði, 
kraftmikil þá sýnir mátt. 
Rumskar við úr ró og næði, 
ræskir sig og öskrar hátt.

 

Öldur þungar eilíft móta
Ísalandið þitt og mitt.
Reynisdrangar brimið brjóta 
blóðugt vernda fjallið sitt.

Til Jóa Gunna

Dökkt er yfir Drang og Flóa

deyfa himinn skýin grá.

Kaldir vindar væta móa

vökna fellin stór og smá.

 

Í stríði og friði stendur meyjan

sterkbyggð verndar fjörðinn þinn,

faðmandi er fagra Eyjan

í fögrum kjól og þerrar kinn.

 

Í fjarska þagnar fuglakliður

frændi, þú varst okkur kær.

Helgur sé þinn hinsti friður

hjartans kveðju sendir Bær

Sigurður Dýralæknir

Orti smá til heiðurs Sigurði Sigurðarsyni fyrir stuttu:

 

Hér skal kveða karli brag

kitlar gleðistrengur

Slær á hnéð sér hress í dag

heill er eðaldrengur.

 

Gæðapiltinn sóma sé

síst er spilltur strákur.

Læknar gyltur, gleður fé

góður stilltur fákur.

 

Drekkur ráð um dýrin flest

doktor, gráðum skrýddur.

Skepnum þjáðum bjargar best 

býsn af dáðum prýddur.

 

Lífið glæðir, ljúf er værð

lækur flæðir glaður.

Óskir gæða frá oss færð

færi kvæðamaður.

Sumarríma

Hávært syngja söngfuglar um sælutíma
blíðlega hér byrjar ríma.

Sólin glampar, sveitin blómstrar suma daga
um það fjallar fögur baga.

Æðarblika bylgja vaggar blítt í næði
lýkur þessu ljúfu kvæði

Vetrarmynd úr Hvalfjarðarsveit:

 

 

Ljósadýrðin dansar glatt um dagsins rökkur.
Leggst á Hvalfjörð ljótur dökkur
ljósgulur og snauður mökkur

Sólin skín á sali fjalla, sæt að vanda.
Í ljósinu sé ljóta fjanda
lífleysi þeir frá sér anda.

Veðrið í gær

Sól skein, glöddu gælur

gelgju- velgdi -hýði

hlýtt og sætt sást hlægja

Hafnarfjall án mjallar.

Æpti aftur tjaldur 

ungu blómin sprungu

dásamlega daginn

dreymdi ég og gleymdi.

Um ráðamenn

Baulaðu smá búkolla 

svo batni lélegt gengi,

því hjá mér engin hjú tolla

þó helvítin ég flengi.