Staka á dag

31. desember

Svífur yfir svifryksfárið
sumir vilja sprengja. 
Nú er búið enn eitt árið 
enn fer dag að lengja.

1. janúar

Nú er startar enn eitt árið
ansi margt má bæta:
Hlægjum bjartar, hunsum fárið
hættum að kvarta'og þræta.

2. janúar

Þraut er mikil það að spá í þetta veður.
Af sér klakann áin ryður,
ennþá samt er vetur miður.

Sjóbaðsvísa

Desember með drjúgan kvið
drulluköld við örkum mið.
Í jökulkulda og jógafrið
Jólastjörnu myndum við.

Mýrarsnípa

Fastar klípur, kælir bóg
kuldinn grípur trítil.
Situr hnípin, meyran mó
Mýrarsnípa lítil.

Þrösturinn

Kátur þröstur kom í brauð
kaldan veturinn.
Dritið brúnt, þann blauta auð,
bar á garðinn minn.

Syngur hátt um sól og regn
svífur himininn.
Hækkar róminn þessi þegn
ef þornar garðurinn.

Snigla, maðka, lirfur, lús
líkar þrösturinn.
Vaskur borðar, virkar fús
verndar garðinn minn.

Bjarta von nú innst ég el,
er upp rís gróðurinn,
að þröstur slétt með sláttuvél
slái garðinn sinn.

Vísa á dag (27. júlí)

Kominn í sumarfrí - þá er kannski rétt að mynda sér skoðun á veðrinu:

Regnið ælir, regnið skælir
regnið kælir skrokka.
Hitinn kæfir, hitinn slævir
hitinn þæfir sokka.

Af landsmóti kvæðamanna

Frá Hótel Bifröst blasti vel við Bauluröndin.
Létt var Rósa, lyftist höndin,
liðu'um hlustir segulböndin. 

Bára kvað við raust og rímur risu'og flóðu
Kvæðalögin kenndi góðu
kraftmikil úr þjóðarglóðu.

Ragnar Ingi vísar vel á vísnahvata,
sveiflast hendur prik að pata,
pent þá flestir stuðlar rata.

Fjölmörg börnin Bólu-Hjálmars bögur yrkja,
kveða hátt og stuðla styrkja,
stöðugt með því þjóðlegt virkja.

Snjótönn

Ef við viljum aðeins spara
er ofan kemur snjófönn.
Ásmundur þá ætti að fara
um á bíl með snjótönn.

„Ég hef ekki fengið medalíu“

Ármann frændi

Ég virðist hafa gleymt að setja þetta inn á síðuna síðasta sumar:

Gránar himinn, dropar detta
dröfnin vaggar til og frá.
Steingrímsfjarðar föl er hetta
feiminn kveður, dögg á brá.

Málar fjörðinn milljón liti
mögnuð sól og kvöldroðinn.
Ávalt varst að okkar viti
allra besti vorboðinn.

Undan vindi bærist bára
blíðlega og nærgætin.
Líður tímans lygna gára
ljúfan núna kveður vin.

Ferð um Suðurland

Lómagnúpur gnæfir yfir,
goggur tímans herðir nag.
Þó flestallt hverfi, fjallið lifir,
fram á næsta morgundag.

 

Grána bráðum Kötluklæði, 
kraftmikil þá sýnir mátt. 
Rumskar við úr ró og næði, 
ræskir sig og öskrar hátt.

 

Öldur þungar eilíft móta
Ísalandið þitt og mitt.
Reynisdrangar brimið brjóta 
blóðugt vernda fjallið sitt.

Til Jóa Gunna

Dökkt er yfir Drang og Flóa

deyfa himinn skýin grá.

Kaldir vindar væta móa

vökna fellin stór og smá.

 

Í stríði og friði stendur meyjan

sterkbyggð verndar fjörðinn þinn,

faðmandi er fagra Eyjan

í fögrum kjól og þerrar kinn.

 

Í fjarska þagnar fuglakliður

frændi, þú varst okkur kær.

Helgur sé þinn hinsti friður

hjartans kveðju sendir Bær