Hálfklárað ljóð

Sofðu meir sonur minn smái
nú sefur vært ríki og þjóð
þó hlutabréfs horfinn sé gljái
þá höfum við alltaf gullsjóð.

Í draumnum þú mátt jafnvel mála
myndir af krónu með væng.
Þó skuldsett sé skel þín og sála
mun skuggi ei falla á sæng

...

Samhengislaust

Hér eru þrjár samhengislausar stökur (sú fyrsta er limra) sem mér finnst rétt að halda til haga.

Sú fyrsta varð til þegar verið var að stríða mér ;) 

Ég kannast við stríðni í kauða
sem kallar oss bölvaða sauða
og grínið köld fönn
hann glottir við tönn
gervalla nóttina rauða.

Önnur var um þá kenningu að örnefni tengt pöpum væri vísun í brjóst.

Það er frekar fornt- óljóst
þeir fyrstu í landnáminu.
En prýði þykja papabrjóst
sem punt í landslaginu

Svo varð ein til fyrir nokkru síðan og var hugsuð sem gestabókafærsla sem ekki varð úr.

Veisluföng og vistir þínar
vekja kökk.
því harðar voru hægðir mínar
-hafðu þökk.

Offiser Backus

Þetta er ekkert sérstök vísa, en ég stóðst ekki mátið. 

Heldri frú á fáknum ók
fjörug var í svamli.
Fyrstur kom og kerlu tók
-kóninn Backus gamli.

Tilkynnti um eigin ölvunarakstur

Rakalaus rök

Við heyrum stundum röfl og raus
sú rökþurrð margan ærir.
Ef rökin verða rakalaus
sú röksemd engan nærir.

Hauststemma í svartari kantinum

Alkulið nálgast nú napurt
nýmóðins grána enn hjallar.
Verkamenn fóru frá fróni
í flóttanum mikla.
Kuldaleg stórhýsin stara
og stillasar braka í vindi.
Hátt fljúga þakplötur hráar
og hringa sig niður til sjávar.

Kvöld

Tunglið feita tekur völd
tiplar - skartafríður.
Hnefann steyta kolsvört kvöld
klæðið bjarta svíður

Sunnudagur

Ef ég hefði fengið mér í glas í gær, þá hefði dagurinn væntanlega byrjað svona:

Grúttimbraður glær í augum,
gloppa djúp í þöndum taugum,
þrútinn búkur, þambar kók.
Höggin þung í höfði mínu,
með hrikalega magapínu,
í sófanum í sveittri brók.

En ég var reyndar að koma heim eftir ferð á leikvöllinn og göngutúr meðfram sjávarsíðunni, svo þetta á alls ekki við.

Áskrift sem engin er.

Mogga ylli miklum trega
-mikill skaði-
ef upp segði endanlega
engu blaði.

Hriplekt flak

Hálflamaðir hægt nú ausa
hriplekt flak.
Sígild skútan sundurlausa
sífellt lak.

Kuldin kitlar frónið.

Uppi við örkum á hjara
undir mun hlýnunin mara.
Ilurinn fór
og enn kemur snjór
því árstíðir koma og fara.