Lögurinn

Undan skerjum ísaldar
aftur sneru  blómin.
Nú endurgerðar ískaldar
öldur berja lóminn.

Lágfótan

Skott við gjótu hringar hljótt,
hvíta snótin fagra,
er lagði'í grjótið, lífsins þrótt,
lágafótan magra.

Skjalda

Engan skaða Skjalda ber
þó skíta hlaðist turnar.
Glöggt úr taði gá að sér
grænar blaðsíðurnar.

Lóan

Leikur blærinn ljúft við kinn,
lóan hlær á engi,
berast tærir tónar inn
tjaldur slær á strengi.

Vorstemming

Loftið marar fuglafjöld
fljúga skarar tjalda.
Lifnar fjara, kvikt er kvöld
kliði svarar alda.

Vorsól

Víkur myrkur, vorsól skín
vex því styrkur stráa .
Unað virkjar, eykur sýn
ilmur birkitrjáa.

Vorstemming úr Frónardal

Ég sé svala svífa hjá,
svikavali fljúga,
hratt um dal með bönn í brá,
blóðið þvala sjúga.

 

Dreggjar

Veturs dreggjar væta hyl
vatnið heggur síðu,
klettaveggur kastar til,
klakaskeggi síðu.

Skítasokkur

Snjórinn hvítur hylur jörð,
hreinn þá lítur skrokkur.
En verður lýti loks á svörð
líkt og skítasokkur.

Harðir skaflar

Hríð að nafla niður spjó
nokkra skafla harða.
Blés af afli, bærði snjó
bældi hrafl og garða.