Kosningadagur

Þó að veðrið væli hátt,
vilji pollar frjósa,
fjallið háa gerist grátt
er gott í dag að kjósa.

Nýlegt efni

Læðast skuggar, lengjast smá og labba víðar.
Leggjast dagar laust til náðar
lifnar rökkrið við sér bráðar.

Í húmi næturs, hrímið vaknar, hlýjan flytur.
Kominn er hér kulda vetur,
kraftur hausts ei meira getur.

---

Krafsar djúpt í kulnað brum
klípur rjúpan salla.
Flýgur ljúft og fögur um
fagnar hjúpi mjalla

Dökkna yfir okkur ský
allt er litað gráu.
Glöð um tinda ganga strý
grána fjöllin háu.

---

Gaspra vindar. geysa brátt
grátt á tinda háu.
Jarma kindur kalla hátt
hverfa yndin smáu.

 

---

Skuggar aukast linnulaust,
læðast samt og bíða,
því að enn er ekkert haust,
aðeins sumarsblíða.

Þó að sífellt gulni gras,
gráminn taki völdin,
fuglar þagni, minnki mas,
milt er enn á kvöldin.

 

 

Vísnagáta

Ég gerði obbulitla vísnagátu í síðustu viku ef einhver vill spreyta sig:

Úr voða bjargar, veitir grið.
Vaggar alda, fjöru við.
Flýtur yfir soðin svið.
Á sundi bráðu hlaut sinn frið.

Kusa

Íslandskýrin yxna visnar,

endalaust er sljó kusa.

Blóðmjólkin í görnum gisnar

en gnótt fer rjómi'í bónusa.

Loforð

Best er víst tungu að tyggja
og troða í munninn og nef,
áður en loforðin liggja
í lofti með daunillum þef.  

Strandveiðistökur

Allt er færið út í loft
á öldubleki.
Svartikantur svíkur oft
í svona reki.

 

Horfinn er nú kúplingskraftur
hvergi upplyfting.
Fer ég hvorki fram né aftur
farin gírskipting.

 

Hér er bölvuð hitabrækja
hristast þorskar inn.
Endalaus er færaflækja
frussast blóð á kinn.

Leikur

Söngvar unaðs, óma dal
undir taka fjöllin.
Puntdúkkur frá Portúgal
prýddu hálfan völlinn.

Sumarríma

Hávært syngja söngfuglar um sælutíma
blíðlega hér byrjar ríma.

Sólin glampar, sveitin blómstrar suma daga
um það fjallar fögur baga.

Æðarblika bylgja vaggar blítt í næði
lýkur þessu ljúfu kvæði

Davíð Oddsson

Gleður Davíð, hvergi hann
hjartans friði spillir.
Téður flestum öðrum ann
aldrei lýðinn tryllir.

Fjögur stykki

Örsjaldan íhald, sitt hrat sér
það ítrekað vitnar í Thatcher

og Davíð með ölið

eyddi margt bölið

og eplið nú hversdags til mats er.

 

Djúpt yfir Atlantshafs ál
ærslaðist krían svo þjál
en það frásögn ei telst 
og í fréttum var helst
smjörklípa hundblaut og hál.

 

Neglur andans nálgast skort
nagast inn að kviku.
Ég hef næstum ekkert ort
í eina'og hálfa viku.

Hér frá Fróni heyrist suð
heilmikið og sífellt tuð.
Oft ég træði'í eyrun snuð
ef ég væri himnaguð.