Þrjár stökur

Þegar gulbrúnt laufið laust
læðist undan vindi
Þá nálgast jafnan hrímkalt haust
og hvítnar smá á tindi.


Þó blasi við oss baslið grátt
þá burt við fælum sorgir
Því veðrið það mun smátt og smátt
smíða fannaborgir.


Oft er nokkur eftirsjá
og engin sólarglenna.
En upp á fannir fara má
á fullt svo niður renna