Nokkrar vísur 1997-2003

Vísa fyrir Ömmu, jól 2003:

Lífið er glatt í bæjar bæ
borða þau hratt og lengi
Vífið er satt og ánægt æ
auka fata strengi

Dóri vinnufélagi 50 ára, desember 2003:

Fæddist drengur fylginn sér
fyrir allir sáu
enginn vissi hvort, né hver
og hvernig örlög lágu

Lærði jálkur jarðfræði
og jöfnun vinstri manna
magnaðist þá manngæði
mannra allra sanna

Sléttan varð á vegi hans
varla annar geri
jafn mikinn usla, mikinn skrans
markað Kópaskeri

Til Noregs fór og námið tók
næstum tæmdust buddur
piltur fékk sér pípusmók
og pírð´í námsins skruddur

Til Akureyrar lá hans leið
loks hann hitti Gyðu
Hörður blanda mátti meið
magna ættarsiðu

Jökulruðning játa skal
jarlinn við sést bisa
berghlaupin og berst á tal
berst við jötn´ og risa

Trúnað hefur og traust er lagt
á tröllið norðan heiða
farðu til hans, frá er sagt
að flækjur muni greiða

Hefur karl í hálfa öld
harkað á lífsins götum
sekkur oft í söguspjöld
og safnar Dylan plötum

Vísur fyrir afa, mars 2002:

Afi bað mig um að búa til vísur um Glóa, hest sem hann notaði víst mikið, náði aldrei að klára það svo vel væri, en hér eru þær:

Hnakkreistur og kátur klár
komst hann vega leysur
Á brokki geystist Glói hár
gæfu allar reisur

Stekkur yfir hæðir hratt
halda skalt í beisla
Niður brekkur stekkur statt
og stöðugt þvílík keyrsla

1997
 
Árið 1997 fóru ég Tommi og Óliver til Hornstranda - Fimmaurarnir.  Fyrir, meðan og eftir ferðina þá urðu til nokkrar vísur og líklega urðu þær til margar hverjar í sameiningu:

Þessi var líklega samin í undirbúninginum fyrir ferðina:

Fimmaurar í ferðalög
fúlir aldrei eru
Klikksaurar í súrabög
súlir skilda beru

Mikil þoka var þegar við komum í Hornvíkina:

Hornbjarg þoku hulið er
heldur var það verra
Tommi er nú tittlingsber
taumlaust breytist í perra

Þokan hún er þykk og dimm
þraukum upp á tinda
afglapar við aurar fimm
ei er hægt að mynda

Við klikkuðum ekki á að taka með okkur viskí:

Varðeldur og viskítár
Veigar drekka gaurar
Harðsperrur og hælasár
Hörkum okkur aurar

Göngum eftir gömlum veg
göngumannaskarða
gjöful var og glæsileg
gróðra víkin Barða

Bolungavík er bjútifúl
Bjart er yfir ströndum
Þá er Furufjörður kúl
Fimmaurar þar stöndum

Þá sömdum við líka eina vísu sem enginn fær að sjá, nema hann hlaupi upp á Geirólfsgnúp og skoði hana þar, muna bara, Júlí 1997.