Nokkur kvæði

Enn fjölgar þeim sem hingað koma'í heim
hungraðir og enginn kann að fæða,
sem fáir munu taka höndum tveim
og tæpast munu'á lífi sínu græða.

----------------

Krúnan rís við klettagjá
kuldinn borg mun fjötra.
Dreg ég ýsur dotta smá
og dreggjar morguns sötra.

----------------

Þó að vekji viðbjóð, bjór
og vondur er af þefur.
Þeir slafra í sig slíkan flór
ef slenið dauft hann gefur.