Gluggagægir

Kom af fjalli, furðusveinn
fjarri breiðum vegi.
Þar rölti Gluggagægir einn
geðslegur var eigi.

Dökkar götur, drögin vot
dröslaðist um svartur.
Fann þá jafnan skúmaskot
ef skein of máninn bjartur.

Liðugur að ljósi rann
líkt og húsafluga.
Á kotum, glugga glæra fann
grályndur í huga.

Handtökin þar hafði skjót
í hirslum daufra glópa.
Gersemar og glæsidót
um greipar lét hann sópa.

-

En núna bankar blítt á gler
bjartur er án skugga.
Vænn hann lætur vita'af sér
veifar inn um glugga.

Sjá fleiri Jólasveinavísur