Skyrgámur

Skyrgámur næst skálmaði
skafla hungurmorða.
Um dimma flóa fálmaði
fír og vildi borða.

Sterkbyggður og stór hann óð
og stökk hratt þúfna milli.
Vaskur rann í vígamóð
vildi magafylli.

Í skímu nætur skreið hann inn
í skuggalegan bæinn.
Slunginn beið með slef á kinn
þá slær og gaular maginn.

Biðlítill við búrið hékk
það beygir hungrið sára.
Upp að tunnum æstur gekk
óhrært skyr sást klára.

En núna trítlar tískuhró
sem treður sig í kjólinn.
Hann kallar bara hó hó hó
og hristir búk um jólin.

Sjá fleiri Jólasveinavísur