Afi Höskuldur

Ég ætla hér að birta nokkrar vísur eftir Afa heitinn, Höskuld Bjarnason (frá Drangsnesi) að gamni, hann bjó til nokkrar og þarf ég að komast í vísnaboxið hennar Ömmu og fá að skoða það betur.

Um Ömmu orti Afi svona þegar hún var ellefu ára, eða eins og hann sagði sjálfur: "Hún mun hafa verið 10-11 ára þá og ekki datt mér í hug að hún ætti eftir að verða konan mín."

Halldórsdóttir Anna er,
yndisblíða snótin,
fremd og prýði fylgi þér,
fögur strandarósin.

Þegar Afi var 70 ára bjó hann til þessa:

Viljann ekki vantar hér,
vel svo duga megi,
en getan engin orðin er
hjá anga karla greyi.

Til Ömmu:

Lund er blíð og létt er geð
sem lífsins dyggðir sanna
engin betri önnur er
en yndislega Anna.

Vísnaþáttur Feykis

Í kaffitímanum þá rakst ég á Feyki sem er fréttablað fyrir Norðurland vestra, þar var vísnaþáttur eftir Guðmund Valtýsson frá Eiríksstöðum og minnist hann á mann frá Drangsnesi, Guðmund Þ. Sigurgeirsson. Allavega var þátturinn svona orðrétt:

Guðmundur Þ. Sigurgeirsson, sem ég held að hafi lengst af sinni ævi átt heima á Drangsnesi yrkir svo.

Kyljur snjallar kveðast á
hvítnar allur boðinn.
Eg mun valla undan slá
ögn þó hallist gnoðinn.

Önnur vísa kemur hér eftir Guðmund.

Ef frá striti á ég frí
unun veitir sanna.
Láta hugan laugast í
ljósi minninganna

Að lokum frá Guðmundi þessi ágæta bæn.

Síðan þegar sest í naust
saddur lífs af fári.
Heilagur Drottinn hispurslaust
hýrgaðu mig á tári.