Brennivín

Lundin ákaft lifnar mín,
ljósgeisli á himni skín,
heyrnin skerpist, skugginn dvín
í skömmtum læknar brennivín.

Þó að lundin lifni mín,
lítt ég skil og hugsun dvín,
augun slompast, sljóvgast sýn
slafri ég í mig brennivín.

Það lítur út sem ljúfmenni
listagræna skrínið,
en mér á kjaft með kúmeni
kýlir brennivínið.

Bleikjufar

Þegar Flóans þykknar brá,
þýfðar glóa öldur:
Inn skalt róa ólgu frá,
svo ei þig krói skjöldur.

Ef að brjóta boðar hátt
ber þá  ljótur fjandi
þú skalt fljóta undan átt
upp að fót á landi. 

Þegar feykja bárur bát,
bólgnar sleikja kinnar.
Fleyttu bleikjufar með gát
færðu leikinn innar.

 

 

Vorið kemur

Gróður snjáður beygir bak
bylur dáðir lemur
frá fuglum hrjáðum heyrist kvak
hitinn bráðum kemur.

 

Tvær kosningaþynnkuvísur

Ormar hlaupa heim til sín
hoppa á þúfum tittlingar.
Sólin bak við skýin skín
skrækja'af gleði bittlingar

Ljós er skipting lands og gæða
læðist að mér grunur sko
að margir vilji gommu græða
og grilla svo.

Klýfur steina

Orðin brýtur blaðalaus,
bæld og steikt sem kleina,
frúin sem með holum haus,
harða klýfur steina.

Vellir spóinn

Oft er snjóa eyðast spor,

upp rís móinn tæri,

sól í flóa vekur vor,

- vellir spóinn kæri.

Brim

Blágrænt plagar brimið hert
brýtur skaga, kvika,
öldu kjagar, kollan spert,
kallar svaga blika.

Vetrarhækjan

Fuglar skrækja furðuhátt
frerann lækir saxa.

Vetrarhækjan bognar brátt

blómin kræklótt vaxa.

Vorvísa fyrir Bergþóru

Í hægum skrefum vaggar vor
vill þér gefa köku.
Grænt úr nefi gúlpast hor
glært er slef á höku.

Vetrarfirrur

Vorið pirrar, veður strítt,
vetrarfirrur tíðar,
en lognið kyrra, kátt og hlýtt,
kemur fyrr en síðar.