Grænlandsvísur

Grænlandsvísa nr. 1

Kitla hreindýr, kyssa birni,

kaldan stíga jaka,

vaða læki, væta girni

viskí drekk í klaka.

 

Grænlandsvísa nr. 2

 

Sést í Eiríksfirði fríð

fríðleiksmikla Brattahlíð

hlíð sem ein af bæjum ber,

berangur er lítill hér.

 

Grænlandsvísa nr. 3

 

Þeir láta sig vasklega vaða

um voga, en engum til skaða,

milli jaka og þara,

þræða og fara

á 35 mílna hraða.

 

Grænlandsvísa nr. 4

 

Í Leiruvogarlækjunum

leika má við bleika fiska.

Með kúnst og veiðiklækjunum

keikir setja steik á diska.

 

Grænlandsvísa nr. 5

 

Svangir eru synirnir

svíkja veiðikveikjur.

Í viðbót þurfa vinirnir

vænar sautján bleikjur.

 

Grænlandsvísa nr. 6

 

Heitir Snati hundur minn,

hreindýrsmatinn dáir,

hvergi latur höfðinginn,

um holt og flatir gáir.

 

Grænlandsvísa nr. 7

 

Nú er gjólan grimm en hlý,

Grænlands skjólið klárast,

þúsund sólir, silfurský,

sær við bólið gárast.

 

Grænlandsvísa nr. 8 og 9

 

Brosir Magnús, bogin stöng

bláan lækinn klappar.

Vænar flugur, veisluföng

vilja bleikir kappar.

 

Bergsveinn er með brotna stöng,

bleikjur allar svíkja,

vænar lirfur, veisluföng,

varla á þær kíkja.

 

Grænlandsvísa nr. 10

 

Hvenær loks ég hvíli beinin,

hverfa mun ég undir skafl.

Þá mátt láta stóra steininn

standa mér við höfuðgafl.

 

Grænlandsvísa nr 11

 

Mikill finnst mér Grænlands galdur,

göfug er hér sólskríkja,

en enginn stelkur, enginn tjaldur,

engin mófugl að kíkja.

 

Grænlandsvísa nr. 12

 

Þegar kemur kvöldið svart

kíkir inn um glugga

selalýsið brennir bjart

burtu alla skugga.

 

Grænlandsvísa nr. 13

 

Armæðan er alltaf best

upp við steininn rétta.

Tvisvar gleðst víst sá er sest

á svarta gabbrókletta.

 

Grænlandsvísa nr. 14

 

Kröpp hér þykja Kaldbakshorn

kúra þau einsömul,

mjög á okkur mæna forn

milljón ára gömul

 

Grænlandsvísa nr. 15

 

Á Stuðlabergi stendur jörð

Stefáns milli handa.

Þarna sáum hreindýrshjörð

hlaupa yfir sanda.

 

Grænlandsvísa nr. 16

 

Veiðiþjófur á vergangi

vitlaus land um smeygir.

Bukki upp á berggangi

breiðu horn sín teygir.

 

Grænlandsvísa nr. 17 og 18

 

Vinir hlógu, vindur rauk

voru mál að ræða.

Í hendingskasti húfan fauk

í hafið blauta skæða.

 

Söltuð húfan hangir nú

sem harðfiskur og rengi.

Bráðum hefur húfan sú

hangið nógu lengi.

 

 

Grænlandsvísur nr. 19 - 21

 

Brullaup vorum boðnir í

brúðkaup margra nátta

flottheit mjög og fyllerí

1408.

 

Sauðnautsskankar, lambalund,

léttsúrsaður selur.

Vildum mjög á vinafund,

vonir margur elur.

 

Kirkjugólfið granítsteinn,

gruggugt öl við barinn,

en hópurinn var helst til seinn

og hersingin öll farin.

 

 

Grænlandsvísa nr. 22

 

Í Narsaq er eitt sem getur glatt

glampar sem jökulbláminn.

Nokkrar tommur tæmdust hratt

við tuttugu feta gáminn.