Nokkur kvæði

Um veðrið:

Dumbungur, nú dropar falla,
dökkt er yfir þessum bæ,
vetri fer þó víst að halla,
vorið kemur, þá ég hlæ.

Álandsvindar vekja þrótt,
víst þó tinda kæli,
löskuð þindin, löng var nótt
leggst í syndabæli

Síðla veturs, hríðarhret
hor mun tetur snýta
nokkur fet var fannamet
foldarsetið hvíta.

Limran er nokkuð skemmtilegt form:

Limran er alls ekki æt,
og aldrei mun kallast hér sæt,
en hana mun yrkja
og handa þér virkja
hugann og finnst nokkuð mæt.

Ég átti einn hundgamlan hund,
í hundrað ár átti með fund,
í kjalvötnum kröppum
krafsaði löppum
já skringilegt skriðhundasund