Brennivín

Lundin ákaft lifnar mín,
ljósgeisli á himni skín,
heyrnin skerpist, skugginn dvín
í skömmtum læknar brennivín.

Þó að lundin lifni mín,
lítt ég skil og hugsun dvín,
augun slompast, sljóvgast sýn
slafri ég í mig brennivín.

Það lítur út sem ljúfmenni
listagræna skrínið,
en mér á kjaft með kúmeni
kýlir brennivínið.