Haust að vori

Snælduvitlaust snjóar hér,
snúðug er vorsins glenna.
Grillið svölum útá er,
og í kaf mun fenna.

Vorið það er vitsins laust,
vindur raddbönd þandi.
Snemma núna hlær nú haust,
hryssingslegur fjandi.

Bakvið haust við blasir vor,
brátt því eykst hér kraftur.
Með ljúfur tónum léttast spor,
er lóan syngur aftur.